Benim sadık dostum kara topraktır,
Altında anamla babam yatıyor.
Üzerinde yeşeren dal yapraktır,
Kalbim onunla beraber atıyor.
Ateş onun üzerinde tutuşur,
Yüreğimiz onun ile yatışır.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta