Benim sadık dostlarım.
Çocukluğun nasıl geçti diye, sormayın bana.
Ben hiç çocuk olmadım ki
Çoğu zaman isyan ettim, ama duyan olmadı ki.
Vefakar iki dostum vardı,
Sadece, bir karabaş, bir de tekirdi.
Çoğu insandan daha sadık,
Onlar benim herşeyimdi.
Tekir evimizin içinde mırıl mırıl dolaşırken.
Karabaşta bahçemizin kıralıydı.
Keşke dilleri olsaydı da,
Onlar, neler demezdi ki?
Kalleşlere kafa tutar, bana it diyen, esas it sensin derdi.
Tekirde tıslayarak, bana nankör diyenler, esas sizsiniz derdi.
Benim sadık dostlarım, karabaşla, tekirimdi...
Kayıt Tarihi : 15.10.2005 17:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sezen aksu' nun dediği gibi' bir kedim bile olmadı'
ne oyuncaklarım ne hayallerim nede çocukluğum oldu, gençlik mi nasıl gitit bilimiyorum ikinci baharda son umudum
yüreğine sağlık ablacığım
yine çok uzaklara götürdün beni
sevgiyle
TÜM YORUMLAR (3)