Ruhum, ateşe düşmüş gibi yanarak acıyor, demir bir çember gittikçe daha sıkarak göğüs kafesimi parçalamaya uğraşıyor, boynumu kımıldatmak bile sancıyı artırıyor, gözlerime toz dolmuş gibi hissediyorum.
İçimdeki hüzün topuklarımdan başlayıp yukarılara tırmanıyor.
Çocukluğumdan beri içimin ağrıdığını hissederim, bu ağrı neredeyse bir parçam gibidir ama bazen dayanılmaz hale gelir işte.
Konuşmak, hareket etmek zorlaşır.
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman