Benim Prensesim Şiiri - Ulya Erkman

Bedbindim uzgundum vardi
Bir derdim
Konusmak dertlesmek istedim birileriyle
Kimse dert dinlemek istemez buna emindim
Kendime geleyim diye disari cikip
Hava almak istedim
Dalgin dalgin yururken bir ses
'Yardim et kizim su belimden cok cektim'
Yasli bir kadindi kiliksiz topluyordu ne bulsa
Zavalliya yardim ettim
Dolmustu el arabasinin icindeki sepet
Ne ise yarayacakti ki onlar kimbilir dedim
Karnin acmi? gel seninle surada
Bir kahve icelim diye teklif ettim
Sasirdi teklifime ama girdik kahveye
Saskin bakislari gormemezlikten geldim
Merakla sordum hikayesini bu konusmasi duzgun kadina
'Bos ver sen benim hikayeme gelelim
Sana ||| Asik bir surat dertli huzunlu bir bakis
Bak gordunmu dikkat ettim
Kizim
Hayat bir savastir dusmanini bileceksin
Hayat bir kumardir hasmini iyi bilip oyle oynayacaksin
Hayat bir mactir bazan kazanip bazan kaybedeceksin
Hayat yer yer maniali bir yoldur
Azim gayret ve sabirla bu manialari atlamanin cozumunu bulacaksin
Yasam kanunu bu bazan uzulecek bazan sevineceksin
Her seyde bir hayir var denir
Her seyi kendine dert etmeyip her uzuntunun bir iyi tarafi da
Olabilecegini dusuneceksin
Haydi degistir o asik surati 'Hayat guzeldir 'deyip
Uzuntulerle ziyan etme o genc yasini'

Yasli kadin hikayesini anlatmadi amma
Ben sarildim onun kirli ellerine ve optum
Kimse dinlemezken beni o dinlemis hayat dersi vermisti bana
Kimbilir belkide hayatin samarini yemis bir prensesti o
Hayatinda ne olmussa dusurmustu onu sokaklara
Simdi artik benim prensesimdi o
Yalniz birakmiyacagim onu vaktim oldukca