Gel arkadaş, iki laf edelim mi seninle?
Benim öyküm acıdır, ben sayayım, sen inle!
Ben o çapkın yar için bir teneffüs paydos’tum,
o aşka erdi, bana kahır düştü pay, dostum.
Ayazda kötü çarptı boranlar kasırgalar,
neşeden mahrum canı sinir ve kas ırgalar.
Ferhat dağı, Kays çölü bir şekilde aşmışlar,
yarsiz gelen gıdalar zehir yüklü aşmışlar.
Çekmeye de çalıştım mesafeyi yakına,
hicranıma bu anda kim yana, kim yakına!
Cürüm bana atıldı, dönmeyince o teker,
ben de tattım yığınla dertleri teker teker.
Hâlâ hayatta olmam ceza mı, ödül müdür?
Bir cevab veremedi, ne hoca, ne de müdür!
Karar verdim gitmeye şimdi kendi yoluma,
mahzun Aydın kardeşin artık nasıl yol uma?
Nisan 2020
Kayıt Tarihi : 19.5.2020 21:05:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!