Benim ömrüm Şiiri - Adnan Ünal

Hayatımda sevmedim
senin kadar hiç kimseyi,
Böylesine ölümcül duygularla,
İçinde aşk olan şarkılarla,
kimseyi sevmedim,
Sevemedim.

Benim ömrüm;
ya bir kahpenin kucağında,
Ya bir gecenin puslu
şafağında,
Yada kalleş bir namlunun
ucunda geçti hep.

Senin anlıyacağın,aşktan yana
her zaman karaydı bahtım.
Sen çıkana kadarda karşıma,
iki oda bir salon misali.
Bomboştu gönül tahtım,
kuluna değil.
Sadece Allah'a taptım.

Seninle kurtuldum kucağından,
kahpe insanların.
Sonu geldi artık bitmez,
puslu sabahların.
Biri değilde bini doğrulsa,
kalleş namluların.
Seni tanıdım ya,
isterse olmasın
yarınlarım....