Benim ömrüm Şiiri - Müzeyyen Yavuz

Benim ömrüm
Geçiyor Asi yüreklim
Gecelerimde Sen yoksun,
Sen yoksun diye bu yüzden
Gecelerim,yüreğim hüzünlü bu gün

Bir adam gördüm
Sokakta yürürken,
Kimse görmesin diye
Başı öne eğik ağlıyordu
İnsanlardan gözlerini kaçırıyordu
Kimse görmesin diye
Ağlıyordu sessiz ve
Çaresizce hıçkırıklara
Boğulmuş.

Bir an durdum ve
O adama baktım
Acaba senmisin diye ?
Asi yüreklim
Adam yürüdü,ben yürüdüm
Sensin diye ama
O sen değildin
Sen olsaydın beni fark ederdin.

O beni hiç fark etmedi bile.
İşte Asi yüreklim
Ben bu gün bir adam gördüm
Gördüğüm o sen değildin
Asi yüreklim
O sen olsaydın eğer
Beni görünce bana doru koşardın

Adam öylece kala kaldı,
Şaşkın şaşkın baktı bana
Doğru bir taraflarda
Gözyaşlarını sesliyordu
İşte canımın içi
Gecenin zifiri karasına
Kömür karası düşmüştü benim
Benim yüreğime zaten
Kömür karası olmuş
Asi yüreklim
Bu Asi kız seni çok özledi.

Asi yüreklim.
Benim ömrüm sensin
Bir telaştır sardı yoktan
Haberin gelmiyor çoktan.
Şiirler hüzün kokar bilirsin.
Şairler gece olunca
Hep hüzünlü olurlar..