Onu hep karşıdan tanırdım
Konuşsam, ihtimal olurdu
Konuşamazdım, utanırdım
Yanaklarım al al olurdu.
Anadan doğma dilsiz gibi
Dilim tutulur lal olurdu
Sanki ayaksız-elsiz gibi
Halim bir başka hal olurdu
Rüzgarlar estikçe saçları
Savrulurdu, tel tel olurdu
Çatılsa bile de kaşları
O, bir daha güzel olurdu
İçerimde bir tuhaf sancı
Yüreğimi sızlatan acı
Sanki oymuş gibi ilacı
Onu görünce bal olurdu
Çok sevenleri var sanırdım
Bazen umudum kaybolurdu
Çok seviyordum, kıskanırdım
Ha benim olsaydı, n’olurdu
Kayıt Tarihi : 24.9.2008 00:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!