Üzülmeyi bilmiyordum taki seni tanıdığım güne kadar Biliyor musun seni sevdiğimden sonra acı çekiyorum O hafiften sarı saçlarını özlüyorum Şimdi hangi şehrin ışıkları sarıyor seni O gözlerine kim bakıyor Of odamda sensiz tek başıma oturuyorum ve üşüyorum Gömleğini unutmuşsun burda Geceleri ona sarılıp uyuyorum Hasretin bitmiyor ama her sabah kokunla uyanıyorum Yetiyor biraz.. Şubat ayı geliyor yavaş yavaş gene sensizim Gene yokluğunla öleceğim Şimdi bu sevdayı anlasan belki Ne dersin Ama sen anlamazsın ve benim olmayacaksın...
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta