Benim olmadığım kaldırımlarda yürüyorsun...

Benim olmadığım kaldırımlarda yürüyorsun,
Kan kınında duran bıçak misali.
Alçak bulutlara seyreldik bakışların
Kaldırım diplerine sıkıştırılmış sevdalarınla,
Benim olmadığım sokaklarda yürüyorsun,
Asfalt kokan caddelere ellerini sürterek,
Yirmi yıllık bir şiiri on üç yerinden yırtıyorsun,
Başı boş sokaklarda başı boş yürüyorsun

Marangoz atölyelerinin sıcağı mıdır ellerinden kayan,
Avuç avuç içtiğin nisan mıdır dudaklarından akan,
Bir siyah beyaz film,
İki perdede oynamakta.
Bir yanda ızdırap,
Bir yanda keskin bir parfüm kokusu.
İnsan tasviri çizgilerin.
Üşümüş bir yorgan kauçuk göğsün,
Yatmak zor, üşümek zor yok olmak zor
Tesadüf hayatın,
Belki dudaklarının değdiği kadehler
Ahşap bir evin merdivenlerinden yavaşça iniyorsun.
Sen benim olmadığım kaldırımlarda yürüyorsun.

En güzel hayat bu, bu senin ki!
Üç kuruşa yaşanıyor zenginlik.
Bedava gidiyorum ben,
Başı belli bir hayatın son durağında duruyorsun,
Sen hep bensiz hayatlarda yürüyorsun...

17.02.2003 Pazartesi gecesi. saat 02:30 ile 03:00 arası