Benim Olan Şiiri - Karahan Sertan

Ne bu düş benim, ne bu ışıklar, ne bu şehir
Sadece sana olan sevdam ve bu insanlar benim
İnsanlarım... Başı dik, alnı açık asil Müslümanlarım
Bil ki onlar yoksul ve yoksun her şeyden
Sevmekten, sevilmekten hatta bir dilim ekmekten bile
Hep beraber bir melal içinde kıvranmamızda
Bir ortak payda benliğimde
Ve acz...Ve açlık
Sevdiğim! Bil ki benim alnım açık hala
Lakin başım önümde
Zihnim hafakanlara gark oluyor sensiz ve çaresizce
Dedim ya! Ne bu düş benim
Ne bu ışıklar, ne bu şehir
Sadece sana olan sevdam ve bu insanlar benim
Bu ‘kef*’ ile yazılmış kaderse hepimizin