Benim Öksüzlüğüm Şiiri - Özdemir Koca

Bu ev benim diyordu Babam,
Bu ev benim benim istediğim olur,
İşte o gün yaşamıştım ben,
İçimde patlayan o boş gurur...

Yalnızlığı o gün anladım bilemezsin,
Boynu bükük kaldım bir yetim,
Çocuklarımdan uzak öksüzlüğü,
Yokluğun içimde kopan hesabı.

Sen ne anladın iki gözümün bebeği,
Boşa emek çektiğimi anladım,
Sonra da işi biten birinin terk ettiği,
O gün ağlamaya veda ettim artık,

O gün evimin direği üstüme çöktü,
Bin bir hikaye anlatırlar bilirim,
Düzelmedi hala yüreğin ezikliği,
O gün anladım işte ben öksüzlüğü.