Burası Çemişkezek, burası Özalp, burası Digor;
Burda dağlarda kar üşür öğretmenim, sen üşümezsin.
Güneş doğmaya üşenir, sen üşenmezsin.
Kardeş kardeşe hayınlık düşünür sen düşünmezsin.
Çünkü; sen benim öğretmenimsin.
İyiye, güzele çağrı;
Açar benim öğretmenim.
Karanlıktan nura doğru
Koşar benim öğretmenim.
Yüreğinde sevgi seli.
Yurdu yüceltmek emeli.
Önündeki her engeli;
Aşar benim öğretmenim.
Umurunda değil çile.
Eserleri gelmez dile.
Türkiye`min aşkı ile;
Coşar benim öğretmenim.
Hakka hakikata aşık.
Tüm zorluklara alışık.
Gittiği her yere ışık;
Saçar benim öğretmenim.
Öncüdür ilimde, fende
Dolaşır köy, şehir, belde.
Sığmaz övgüye gönülde;
Yaşar benim öğretmenim
Kayıt Tarihi : 12.5.2008 18:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiir öğretmenliğe başladığım Van ili Özalp ilçesine başlı Aksorguç köyünde 1992 yılının Kasım ayında yazılmıştır. Göreve başladıktan kısa bir süre sonra çok sevdiğim Erol YÖRÜK isminde bir öğretmen dostumuzun vefat ettiğini öğrendim. Bu şiiri ona ithafen yazdım. Her yıl Özalp'te düzenlenen Öğretmenler Günü Şiir Yarışmasında birinci seçildi. Ayrıca 2004 yılında Stuttgart Konsolosluğunun düzenlediği Öğretmenler Günü'nde tarafımdan okunmuştur.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!