Düşsem ilim göllerine
Sarılayım ellerine
Cahilliğin çöllerine
Akar benim öğretmenim…
Tanrı mesleğidir işi
Toplumda saygın bir kişi
Zorluk karşısında dişi
Sıkar benim öğretmenim…
Herkes dinliyor sözünü
Kem bağlamaz ki özünü
İleri dikip gözünü
Bakar benim öğretmenim…
Yıkıp, yapar yenisini
Her şeyin en iyisini
Beyne aklın çivisini
Çakar benim öğretmenim...
Sen unutma bil aslını
Öğretir yedi neslini
Cahilliğin kalesini
Yıkar benim öğretmenim...
İlim Çin'de olsa ara
O varken düşülmez dara
İlk kurşunu düşmanlara
Sıkar benim öğretmenim...
Bulamam senin eşini
Kimse yapamaz işini
Medeniyet ateşini
Yakar benim öğretmenim...
İşte bunu herkes bilsin
Gözlerden yaşları silsin
Sen bir çiçek,sen bir gülsün
Kokar benim öğretmenim...
Öğretiyor eni,sonu
Kalmaz bilinmedik konu
Mehmet'in aklına bunu
Sokar benim öğretmenim..
Ulvi Mehmet
Kayıt Tarihi : 7.1.2015 17:45:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!