Benim Öğretmenim Şiiri - Gülbey Yılmaz

Ogün dağlardaki ağaçlar sarıya boyanmış,
Yapraklar dökülmüş ayrılık vakti gelmiş ,
Sonbahar iyice çökmüş kışı haber verircesine
Dumanlı puslu dağlar güneşi bizden gizlemiş
Alacakaranlıktaki sisin ,buğunun arasındaki dar ve çamurlu patika yoldan
Ağır ağır gelen yabancı acaba öğretmenim mi yoksam…
Onun gibi uzun boylu heybetli biri görünüyor gözüme
Bir an küçükken onunla olan anılarım aklıma gelince içimden
‘’Dağ başını duman almış,
Gümüş dere durmaz akar,
Güneş ufuktan şimdi doğar ,
Yürüyelim arkadaşlar
Sesimizi Yer, Gök,Su dinlesin
Sert adımlarla her yer inlesin’’

Marşını çığırasım ,bağırasım geldi
Öğretmenim ne kadar severdi ve çok da uğraşmıştı ,marşlarımızı öğrenmemiz için
‘’Her Türk Asker Doğar’’ misali gururla yürürdük onunla 30 Ağustoslarda
29 Ekimlerde
‘’Çıktık açık alınla on yılda her savaştan;
On yılda on beş milyon genç yarattık her yaştan;
Başta bütün dünyanın saydığı başkumandan,
Demir ağlarla ördük anayurdu dört baştan.
Türk'üz: Cumhuriyet'in göğsümüz tunç siperi;
Türk'e durmak yaraşmaz, Türk önde, Türk ileri! marşıyla

23 Nisanlarda’’
‘’Ankara'nın taşına bak
Gözlerimin yaşına bak
Biz düşmanı esir ettik
Şu feleğin işine bak
Pek şanlıyız’’ marşıyla

19 Mayıslarda

‘’Gün doğdu hep uyandık ,siperlere dayandık
İstiklalin uğruna al kanlara boyandık’’
Sandılar Türk uyudu
Ata cenge buyurdu
Türkün asker olduğunu
Dünyaya duyurdu’’
Milletimizin düşman işgalinden kurtulduğu Kurtuluş bayramlarında
‘’İzmirin dağlarında Çiçekler açar,
Altın güneş orda sırmalar saçar
Bozulmuş düşmanlar yel gibi kaçar.
Yaşa Mustafa Kemal Paşa,yaşa
Adın yazılacak mücevher taşa. marşıyla

Ondan öğrendiğimiz daha nice marşlarımızı
Ayaklarımızı rap rap son kuvvet vura vura
Ne güzelde ip gibi sıra sıra gururla yürürdük sanki dünyayı feth etmiş gibi

Bir anda bir sesle irkildim ‘’Çocuklar çabuk sıraya’’
Evet işte tam kendisi
Bu ses benim öğretmenimin sesiydi
40 yıl geçsede sesini bile unutmamışım
Hemen koşuşturmalar başladı tören alanına
Ne çabuk da sıraya girerdik ne güzel öğrenmiştik her şeyi
‘’Günaydın çocuklar’’ dedi öğretmenim
Bayrak göndere çekilecek der demez
İleri atıldı direğe yapıştı yine her zamanki gibi Ahmet
Artık hazırdık ,kolları uzat ,hizaya gel, rahat, hazır ol ,dikkat komutlarının ardından
Yine ‘’İstiklal Marşımızı gür bir sesle dosta düşmana duyururcasına söyleyelim ‘’dedi
Marşımızın ardından ‘’Andımızı kim söylettirecek’’ dedi
Ben dedim parmaklarımı havaya ta en yukarı kaldırdım
Gel Gülbeyim dedi bugün sıra sende sen söylettir
İşte geldim en öne heyecanım son dorukta kalbim pır pır atıyordu
Son derece azimle ve kararlılıkla bağırdım
Türküm, doğruyum, çalışkanım,
İlkem: küçüklerimi korumak, büyüklerimi saymak, yurdumu, milletimi özümden çok sevmektir.
Ülküm: yükselmek, ileri gitmektir.
Ey Büyük Atatürk!
Açtığın yolda, gösterdiğin hedefe durmadan yürüyeceğime ant içerim.

Dedikten sonra son kuvvetle ‘’Ne Mutlu Türküm Diyene’’dedim ve koşarak yerime geçtim
Sınıfa girdik mendiller masada eller mendilin üzerinde temizlik kontrolü
Önlüğüm siyahtı birazda büyüktü abimden bana kalmıştı
Çantamda siyah poşetten di
Yırtılmaması için gözüm gibi bakardım
Ayaklarım kara Ankara lastiği sadece yakalığım beyazdı
Tahtamız kara ve tebeşir tozluydu ,tahta silgimiz keçeydi
Masa ile sıralarımızda karaydı
Herşeyimiz siyahtı, karaydı ama umutlarımız hep beyazdı , geleceğe yarınlara
Herşey doğal ve bize aitti bizdendi
Ne varsa Ayşe,Fatma ,Ali ve Mehmetin nasırlı ellerinden
Anadolunun ,ana babalarından alın terinden bizden,özden geliyordu
Derken, dersimiz Hayat Bilgisi Konumuz ‘’ Öğretmenler Günü’’ dedi öğretmenim
Ne güzelde ses tonu vardı hayrandım ona onun gibi olmak istiyordum
Babam ve anama hep okumak öğretmen olmak istediğimi söylüyordum ...
Ne zaman sabah olmuş ne çabuk uyandım oysa güzeldi gördüklerim
Yine her gece gibi bu gecede rüyama girdi
Aklımdan çıkmayan o ilkokul günlerim ve sevgili öğretmenim
‘’Öğretmenim canım, benin canım benim’’
Seni ben pek çok pek çok severim.
Sen bir ana, sen bir baba,
Her şey oldun artık bana.
22.11.2018
Pazartesi saat:12.00