Baba duası kabul dediler, saati hep seher vaktine kurdum…
Her ne kadar, dağ olmasamda,
görmedin ardın sıra durdum…
Tenine deymesin , kolumu kaptırdım dişine, nice aç kurdun…
Dokunma bugün baba yorgun.. benim oğlum…
Nice dert yükü bindi sırtıma ,
dağa taşa verdim almadı…
Düşerken gözden,hayattan yıkıldım,
tutacak dal kalmadı..
Kaç gece varki , ne ettiysem şu gözler uykuya dalmadı…
Hayatım hep yokuş yukarı, şu kader aşağı salmadı…benim oğlum…
Şu hatrı sebil ettikde, lazımında , biri geri vermedi…
Nice yaralı sırta arka taş olduk, adamlığa gelmedi…
Yağan belasında baş olduk, gözüne yaş değmedi…
Gözüm yerde amma, bu beden bir namerde boyun eğmedi…benim oğlum
Canım sözü ukte kaldı içimde ,söylemeye şu gurur hep engel…
Nekadar istesemde saçını okşamayı, dedim hep ,neder el…
Nicekez çıkıp giitin gönlümden,
hiç duymadın ,oğlum gel…
Evlat yükü ağırmış, kırka varmadan büküldü şu bel…benim oğlum…
Şu garib kapıyı, dost düşman demedim hasıma bile açtım…
Kader heybeyi hiç boş komadı
hep kederle dolup taştım.
Yetişemedim mutluluğa , peşinden hep yaya koştum..
Şu devrilip giden ömrün içinde, ne kötü ,
nede hoştum… benim oğlum…
Hangi dağa yasladıysak sırtımızı ,
dağ eriyip indi engine…
Yüzümüze gülen al yüzler, bir hatamızla döndü asıl rengine…
Yol verdik yüreğimize, bir türlü bulup düşmedi dengine…
Evlat babaya sanırdım, meğer mutaçmışım senin sevgine…benim oğlum…
Anlarsın sende birgün, canından bircan peyda olunca…
Gölgeni üzerine verirsin, bir elle kucağına konunca…
Kabarır kanatların, bir ezanla adınıda koyunca…
Aamma yıkılıp gider hayallerin,
birgün karşına durunca…benim oğlum…
Hem akmıyacak kan, yaradan zaten çıkmaz…
Açılır içrene nice yarada, sızın, kimin açtığına bakmaz…
Düşman kurşunu, evladın kem sözü kadar can yakmaz…
Bilesin babaların göz yaşları dışarı doğru akmaz…benim oğlum…
Berk yakar yiğidin tuzu, bari sen basmayasın yarama…
Şu hayat denizine düşersen,
sakın sarılacak yılan arama…
Olursun bir lokma ki, çoğu ejdarha olmuş, boşver kınama…
Unutma ki ,Sakal bıyıktan önce,
adamlık gerek adama…benim oğlum…
Nasihat al, çok laftan çıkarıp al sözü…
Kapa harama, karanlığa sal gözü…
Hazırı arama, yokuşu çıkıp bul düzü…
Başını engin gölnü yüce tut,
edep,hayadır insanın özü…benim oğlum…
Bakma sözlerimin , perişan ve dağınık oluşuna…
Yüklenirken bu canı, zeten vurduk bedeni ölüm yokuşuna…
Tepende bitince ansızın, ahlayıp sızlamak boşuna…
Ecel bu, garibde olsa bakmıyor gözün yaşına…benim oğlum
Kayıt Tarihi : 22.6.2025 00:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yazdıran var elbet bu nameleri hele sıra onlara gelince asıl o zaman görmeli.
Ne yaşatırki bu kader bilmem bana
Anlatır halimi yazıyla sana.
Mevlam selamete hayra çıkara.
Yazdıgın yazı benden habersiz
Ne ümit bekler bu kader bu nefisten
Analatamadım doğru olanı eğri bildiler.
Sen kıyamadın onlar name dizdiler
Ben yazdıkça onlar içten güldüler.
Sen yazarken şiiri satır satır bana
Ben yalanı konuşma diye kızarken kuzuma
Yorgun iken tuzu kattılar balıma
Bana attıgın şiir habersiz.
Yazar durur yolcu sana derdini.
Derdi dinleyen benden iyimi.
Gözüne sis vurmuş gönlüne duman.
Bana şiir yazan sen habersiz.
Bir dalım var benden Nice'de.
Bilmem ki gündüz belki gecede.
Hayatım dilinde iki hecede.
Sana yazdıgım kelam habersiz.
Evlat değilmi insanın sıla duyduğu
Adını ezanla kametle koyduğu.
Var olsun diye kendini vurduğu
Gecesi gündüzü zamanı habersiz
Vakit geçti gayrı ben kaçayım
İçimi biraz ona açayım
Bırak biraz derdi saçayım
Sen habersiz ben habersiz öyle yazayım.
Kapa harama, karanlığa sal gözü…
Hazırı arama, yokuşu çıkıp bul düzü…
Başını engin gölnü yüce tut,
edep,hayadır insanın özü
tebrikler garip,
ne de olsa ayaz görmüş bir babanın bağrındaki sızıdır aşk...
İnsan , ibarettir kaderin elindeki sazdan...
Vura dursun mızrabı, çok şey çıkarır azdan...
Eyvallah pirim...
TÜM YORUMLAR (2)