Küçükken her şeye bir düğüm atar kendime bağlardım
Renkli iplerim vardı benim şimdi de
Çoğu bu iplerin renkliğine kapılırdı
Ay ı bağladığım anlar olurdu
Ve o ay benimdi şimdide
Bazen gözümde kaybolduğu anlar olurdu
O zaman çok üzülürdüm
Şimdi o ay kos kocaman oldu
Bana soracak olursanız o hem bir yıldız hemde büyüleci bir gezegen
Kim ne derse desin benim o
Üstelik artık onu bağlamıyorum
O da bana alıştı
Ben nereye o da oraya
O benim tıpkı sendeki sen gibi sevgili
Seni de bağlamıyorum sevgili artık
Kendin yoksun ama yüreğimde ayak izlerinin semptomları var
Nasıl olsa o yol benim o dönüşler banadır
Çünkü evrenin özüyüm
Artık hic bir şeyi bağlamıyorum
Seni de
Kayıt Tarihi : 22.6.2014 15:07:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!