Bak-gör 'HASTANE' levhâsı
Bir de 'HASTA-NE' furyâsı
'Özel'de hasta 'para'dır
'Devlet'te hasta 'parya'dır
Bakmayın siz o 'özel'e
Boşuna onu bezele
Ben Devlet'ime tabiyim
Devlette benim 'tabib'im
NÜMUNE'lere bir bakın
Dışına bakmayın sakın
Bir pet alacak gücü yok
Bu yüzden ofur tofur çok
Orda da özel oda var
Orda kalır KODAMAN'lar
O iş geçse de hayıra
Mevlâm onları kayıra
Hasta keyfine diyen yok
Elzem diyetten yiyen yok
Çilingir sofra kurulur
Doktorlar da buyurulur
Ucunda ölüm de olsa
Evlâ zengine bu borsa
Gariban haliyse ayan
Mevlâmdır O'nu kayıran
Fakire burada naz yok
Herkesin karnı yarı tok
Lâkin doktorluk izzeti
Fakirde verir lezzeti
Personel itse kalksa da
Mutlak 'doktorluk' ortada
Tıp her ne derse o olur
Hastaya tam sansür konur
Gözü yaşına bakmazlar
Dozunda hata yapmazlar
Denerler elzem ilâcı
Ne meyhor derler ne hacı
Tazyîke kadar giderler
Garîbânı ey ederler
Arada olsa da kaçak
Fakire ölmek de yasak
Ger ecel gelmeye göre
Ve tepki vermeye yöre
Düştün de çıktın mı şayet
Korku yok ilâ-nihâyet
Her ne kadar bu bir sırsa
Hasta da bilmez nasılsa
Sanar ki tazyike inat
Diş sıktım der buldum sihhat
Olsun her neyse hikmeti
Biline DEVLET kıymeti
Azizdir NÜMUNE'lerim
Benim HASTAHANE'lerim
DEVLET arkasında dursa
KODAMAN'lar da baş vursa
Şevk verseler personele
Ve baktırmasalar ele
Bak ki bu azîz Millet'e
Ve de bütün memlekete
Ne büyük nîmet ve devlet
DEVLET'ten gelen asâlet!
Kozyatağı; 05.04.07; Bir *Özel*'de *refakat tefekkürü*'nde
Mustafa BenkliKayıt Tarihi : 5.4.2007 16:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Herkesin kendi derdine düştüğü bir devirde, özellikle de dert fıçısı hastahane veye hapishanelerde, bir an insan kendi nefsinden sıyrılabilse, az bir müşâhede veya ucundan daldığınız tefekkürde ne sır kapıları açılıyor... Bir vesîle, kendi halime ve haddime bakmadan güya refakate çalıştığım bir yakınımın kısa bir zaman için de olsa bulunma durumunda olduğum refakatinde zayıf idrâkime rağmen kıyısından dalabildiğim bir tefekkür sarmalında hasıl olan, haddime göre hissiyatımı bir şekilde dile getirmek istedim... Sonra hakikatin azâmeti yüzüme çarpınca kendi hadsizliğim içinde yine nefsime gömüldüm. M.B.
konuşursam şimdi küpürcüleri söylerim devlet hastanesinde köpek muayenehanesinde melek olan doktorlardan bahsederim.
Sevgili Ağabeyim Mustafa Benkli.
İnci gibi mısralar kudretli kalemden önce beyitlere bilahare manidar bir şiire inkişaf etmiş. Engin hissiyatınızın, kusursuz ustalığınızın, kudretli kaleminizin ve esirgemediğiniz yoğun emeğinizin sonucunda meydana gelen Muhteşem bir şiire ve şiirin mesleğim ile ilgisinden dolayı severek ve gönülden duygularımla yorum köşesine birkaç paragraf bırakmak mutluğuna ermiş bulunuyorum.
Şiirlerinizin yorum kısmına göz atanların müşahade edecekleri hakikat en uzun cümle ve yorumları bırakmama rağmen şiirleriniz hakkında hayranlığımı ifade eden cümleler haricinde eleştiri mahiyetinde bir yorum yazamadığımı görmüşlerdir. Elbette bu tesadüfi değildir. Zira sizin yazdığınız eserlerin edebi değeri, muhtevasında barındırdığı sanat kudreti ve yılların bilgi birikim ve tecrübesinin yanında, sizin mümtaz şahsiyetinizden de feyz aldıkları için; Benim sizin kaleminizden çıkan müstesna eserleri kritik mahiyetinde bir not düşmemin imkansızlığını, zaten sizin eserlerinizi okuyanlar idrak edeceklerdir.
Bu şiiriniz de yine diğer eserleriniz gibi müstesna bir yer edinmiş bulunuyor. Gerek devletin olsun gerekse özel hastanelerin olsun sağlık hizmeti vermeleri esnasında gözünüzden kaçmayan hakikatler kaleminizden mükemmel bir şekilde mısralara akmış. Her beyit başlı başına düşündürücü ve anlamlı.
Şiiri gönüllerdeki yerini almaya asıl vesile kılan sebep, Sizin bazı olumsuzlukları yazarken bile edebi değerini ve edebini asla kaybetmeyen seviyeli ve saygın kaleminiz. Bu yönüyle de şiiriniz; İnsanlar incitilmeden bazı sert mesajlar nasıl verilir? sorusuna da cevap teşkil edecek güzel bir misal oluşturuyor.
Antoloji de yetişebildiğiniz ölçüde şair kardeşlerimize teşvik edici yol gösterici azimlerini yüceltici yorumlarınızı gördüm. Benim gibi o kardeşlerimin de sizin yorumlarınızdan sonra daha da pek çok konuda titiz davrandıklarına eminim.
Benim sizin şiir sayfalarınıza bıraktığım yorum mahiyetinden ziyade, size, eserlerinize, yardımseverliğinize ve edebi sahadaki yol göstericiliğinize teşekkür mahiyetindeki satırlarımın; benim sadece kendimin değil, antolojideki pek çok şair kardeşimin ortak düşüncesi olsuğu kanaatini taşıyorum.
Bu şiirinizde hastane hekim ve hastalardan bahsettiğiniz için ister istemez çok ilgimi çekti. Sağlık ile ilgili konudaki hassaiyetiniz için teşekkür ediyorum.
Size hayırlı ve uzun bir ömür diliyorum.
Bayramınızı en içten dileklerimle kutlar hürmetle ellerinizden öperim. Her şey sizin ve sevdiklerinizin gönlüne göre olsun.
Gönlümden geçen en büyük hayal : İnşallah günün birinde sizinle görüşebilmek. Engin deneyimleriniz, bilgi , beceri ve edebi dehanızdan ilham alabilmek.
Sevgi ve saygılarımı arz ediyorum. Lütfen kabul buyurunuz.
Dr. İrfan Yılmaz. TEKİRDAĞ.
söz düşmez haddime değil
şiirdi yine
öylesi dolu dolu
öylesi zarif
öylesi özel ve güzel bir ustanın yürek sesinden
ki
okumak keyfi inanılmaz
ne zamandır kelamınızı özlemişiz hocam...
bu akşam tekrar kavuşmak güzel oldu hece hece
size has dizelere..
sonsuz saygımla...
Mentalite değişmedikçe hastaneler değişmeyecektir.
Özelde de Devlet hastanesinde de aslında çok önemli olan ama nedense doktorların da diğer personelin de gözden kaçırdığı, belki de binlercesi ile uğraştıkları için bıktıkları ve hissetmekten vazgeçtikleri şey duygu noksanlığıdır ve empati yapılmamasıdır.
Siz nüans farklarını size has o kibar lisanınız ile şiirinizde çok güzel ifade etmişsiniz zaten. doğru söze ne denebilir ki?
Yüreğinize sağlık.
Saygılarımla
Çiğdem Altınöz
TÜM YORUMLAR (5)