Benim Naçiz Hikayem Şiiri - Nilgün Köktürk

Çakırkeyif geldi geçti
Yaşadığım yalan aşklar
Doya doya içmedim ki
Eyvah! Nerde sevdalılar?
Gönlüm bir şarap kadehi;
Doldurdular boşaldıkça
İçtim,içtim 'yok'demedim
Kahrolayım anladımsa...
Sundum ben de saki gibi
Yalan yanlış gizlerimi
İstemedim hiçbirinden
Ne kederi ne de zevki...
Böyle böyle geçer yaşam
Ayılır mıyım bir zaman,
Diye içim seslenirdi,
Duymazdım ki,yoktu tasam.
Doladım doladım elime,
Dünyanın ipini ben çektim
Döndürdüm hep etrafımda
Gibi geliyordu hani ya,
Üzüm gözlü bir efenin
Dize gelmez mi önünde;
Başıbozuk,deli bıçkın
Bildiğim şu gönlüm benim?
Ardından ihanetleri
Birbir geldi bedenimin;
Eğilmeyen asi başım
Dünya derdinin önünde,
Baktım secde etmiş,yerde
O buğulu gözlerine...
'Ruhumu alıp kaçayım,
Silinirim ben bu yolda'
Deyip onu ararken
Baktım esir olup gitmiş
Çoktan tatlı sözlerine...
Dağılmazdım fırtınada
Tutundum hep guruma
Gem vurduğum duygularım
Patladılar suratımda...
Bir buse mi beni çözdü;
Günahlarım intikamda...
Şimdi benim adım nedir
Onun adı 'SEVGİLİ'yken
Nasıl inkar edeyim ki
Umarsızca isterken
Sevgili; sana sesleniyorum;
Hiçbirşey istemiyorum
Ellerimde ellerinden
İçimde sevginden başka
İlk davetim bu sana
Son şans verişim bana
Öylesine sev ki beni;
Utansın aşk,aşk olduğuna...
Gözlerime baktığında
Dönsün etrafımda dünya...
Al yüreğimi yerinden
Al ömrünce sende sakla
Bana artık lazım değil
Böylesine de sevdim ya...
Yine çakırkeyif dünya
Boş kadehler masalarda
Benim hikayem de böyle
İflah olmaz ruhum asla...
Ben kalkayım izninizle
Gidiyorum sorgusuzca
Üzüm gözlerin uğruna
Düştüm sevdamın yoluna...