Benim Minik Buzdolabım Ve Kadınım

nasıl söylesem bilemedim ki şimdi,
kaç gecedir su içmeye kalkamıyorum
veya yine gece geç vakitlerde,dolabın kapağını açıp anlamsız anlamsız bakamıyorum.
ayaklarımı kontrol etmek gibi psikopatça bir düşünce geçiyor fakat gözlerimi kontrol edemiyorum.
bütün vücudumdaki uzuvlar sanki benden gizli birşeyler yapıyor gibiler,

kadınım şüpheleniyorum ama bak,
ayaklarım aylar sonra mis gibi kokuyor sabah kalkınca,
sanki...gece ardısıra düşüp seni arıyorlar çiçek dolu bahçelerde,
bana sorsalar götürürüm sizi,adresi aklımda kazılı diyeceğim
ama ona da annen izin vermez,
ne yapsam bilemedim,
korkuyorum anlıyor musun?
ayaklarım yorulacak nöbet kollarıma geçecek hani seni sardığım şu kollar,
-gece uyurken en büyük huzur kaynağım o iki elim sabaha kadar orada burada dur durak bilmeden seni arayacak ve bulamayıp geri dönecek.-

ve bana söyler misin lütfen,o buzdolabının kapağı o vakit nasıl açılacak?
bilirsin sana bahsetmiştim; ben gece vakti birşeyler atıştırmayı çok severim.