Sana sevgimle beraber, dostluğumu vermiştim,
Belki bir gün anlarsın, diyerek güvenmiştim.
Sen sevgiyi bilmedin, dostluğu hiç bilmedin,
Şımardın çocuk gibi, benim minik bebeğim.
Sevmek seni bir hayal, belki bir düş olurdu,
Açılsaydı kalbine, girmek kolay olurdu.
Uğraşmak nafileymiş, boşa gitti emeğim,
Henüz daha çok küçüksün, benim minik bebeğim.
Gözlerin mi kapalı, kimseyi görmüyorsun,
Aşk denilen duyguyu, henüz sen bilmiyorsun.
Mutlak bir gün gelecek, yanacak bu yüreğin,
Aşkı öğreneceksin, benim minik bebeğim.
Yüreğinde paslanmış,binlerce küçük kilit,
Çok kolay açılacak, rastlayınca bir yiğit.
O zaman hiç bilemem, bilmem ki ben nerdeyim,
Dilerim ki mutlu ol, benim minik bebeğim.
Kayıt Tarihi : 4.2.2012 23:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nuri Gökhan Sonsel](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/02/04/benim-minik-bebegim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!