Bazen sularını vermeyi unutsam da,
Arada sırada uğrasam da yanlarına,
Menekşelerim bana hiç küsmediler,
Onlarda benim gibi güneşi sevdiler,
İçimi döktükçe yapraklarını döktüler,
Toprakları azaldıkça, ilgi beklediler,
Kurusa da çiçekleri umut yitirmediler,
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta