Benim memleketim! Şiiri - Emsal Toprak

Memleketim!

Mümbit memleketimin toprağından taşından
Kutlu sesler yükselirdi bizim pınarbaşından
Annelerin çiçekleri sulayan göz yaşından
Gökkuşağı renginde ağıtlar gelir

Havası yaraya merhem, suyu derde ilaçtı
Güneş en hoş haliyle Şirvan dağında açtı
Aklım bugün galiba kırk yıl geriye kaçtı
Afakımdan yarınlara ufuklar gelir

Her boya göre ayrı ayrı derinliğinde
Neşe bulurdu çocuklar! Serinliğinde
Zamantı'nın allı gelin narinliğinde
Nazlı nazlı akışından umutlar gelir

Bahçeler beşiğimiz bizim bahçeler
Hangi ağacına baksam aklımı çeler
Bahçemizde daha neler var neler
Selvi boylu, sallanan söğütler gelir

Bilirdi herkes mutlak birbirinin huyunu
Buna göre ayarlardı sözlerinin boyunu
Her oyun oynanırdı lakin ayak oyunu
Oynamak yasak diyen öğütler gelir

Hep aynı iki takım sahasında lisenin
Lisem benim göz ağrım, sanat okulu senin
Bugün ki galibiyet hürriyetten esenin
Methiyeler yazılı kağıtlar gelir

Kızakların altında cümbüş çalardı kar
Mevsimler ilk bahardı şimdi mevsim sonbahar
Her genç gibi benim de gençliğimde kalan yâr
İlk senin adın, sonra yiğitler gelir

Hiç bitmez bu hikaye, söyledikçe çoğalır
Aziziye’den geçenin bir ayağı orda kalır
Gidenlerin hasretiyle hep saçlarım ağarır
Radyolardan çalınan türküler gelir
Emsal TOPRAK...