Benim Mehmedim Şiiri - Yaşar Kılıç

Tüfeği omzunda, dağın göğsünde
Uzar, kısar, gider benim Mehmed’im
Kartal pençesinde, aslan göğsünde
Yatar, kalkar, gider benim Mehmed’im

Şehadet şerbettir, başın üstünde
Kınası nişandır, kaşın üstünde
Tüfekle oturur, taşın üstünde
Çatar, kalkar, gider benim Mehmed’im

Boran tufan kopar, dağda fırtına
Fırsat düşer dağın hain kurduna
Mehmed’i Mehmed’im alır sırtına
Atar, kalkar, gider benim Mehmed’im

Kınalı kuzumdur, yirmi yaşında
Zülüf bezer düzer toplar kaşında
Güneş gibi parlar dağın başında
Batar, çıkar, gider benim Mehmed’im

Dinler dağlar taşlar, tekbir sesini
Çevirir berenin öne tersini
Kaldırır önünden seccadesini
Katlar, kalkar, gider benim Mehmed’im

Parçalı Bulutlu Şiirler