gözlerin ölü donuk bir denizi andırıyordu saçlarına ulaşmış dalganın sessiz esintisi ahenkle dans ediyordu
bir ömür bir yandan başlıyor bir yandan bitiyordu
methiyeler yazılan kadın gidiyordu
yerini başka kadınlara bırakıyordu
ve o ince çizgi üstünde insan denilen varlık dans ediyordu
kimi bazen cambaz oluyordu kimi ise yükseklikten korkuyordu
kelimeler üzerilerine inşa edilecek cümlelerin altında enkazı andırıyordu
Anı Şair: Ümit Yaşar Oğuzcan Altıncı Mektup
Andıkça
Ne zaman seni düşünsem içim ürperir,
Devamını Oku
Andıkça
Ne zaman seni düşünsem içim ürperir,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta