Benim Mahallem Şiiri - Ömer Özyurt 2

Benim mahallem

Önce mahallenin delisine küstüm
ne çok düşünüyor
Bize hiç bırakmıyor
Bütün mahallenin derdine o mu bakıyor
Bir de az yatıyor
Sanki,kedilerin hepsine o bakıyor
Mahalleye uygun kedilerimiz vardı
Arapça olmayan dualar okurlardı
Bir duadan o duaya
Dolanıp durur
Korkak ciğerciye beddua okurlardı
Üstüme alındım onca duayı
Saklamadım tutup attım,o bedduayı
Üstüme alınmadımda olurdu
Mesela,mini etekli Nejla
Namusumuzu nede çok severdi
Ulu orta mini etek giyerdi
Hep o severdi de
Mahalleye mayacıklık bile vermezdi
Bir de muhtarın çürük dişleri
Bırakmıyordu,bir türlü o gülüşleri
Seçmeni çok severmiş
Hep o gülüşlere oy verirmiş
Bir parkımız vardı
Ördekler mutlu dolanırdı
Sarı bir gerdanlık gibi
Havuzun pırıltısında,yuvarlanıp durulanırlardı
Bakkaldan söz etmedim
Aslılında bundan hiç haz etmedim
Anlatmasamda geberecektim
Durun biraz anlatayım dedim
Bütün mahalleye veresiye şiir yazmış
İçine son yazdıklarınıda katmış
Mahalleyi bir hüzün sarmış
Utanmaz,ıslık bile katmış
O,olmamış gibi
Son şiirini kapının camına asmış
Şimdi sana yüzümüz kalsın dedim
Madem ki sen hüzün istedin
Bende versiyeyi ödemiyecektim
Buda sana ders olsun istedim
Terzi Halil den söz etmeyecektim
Suratsız manavıda es geçmiyecektim
Tezgahına taze yüzler yığmış
Hiç biri bana olmuyormuş
Ya ekşi diyor
Yada bol
Rengarenk kızdım
Onu söylemeyecektim
Kızmadan morlarımı,son olarak ilikleyecektim

Mavinin Eli