Benim Leyla'm; Şiiri - Cihat Şahin

Benim Leyla’m doğmadı, çünkü değil doğandan
Âlemlere sığmadı, zira değil sığandan
O, mahbub-u hakiki ve minnete elyaktır
Odur yalnız münezzeh, her zaman ve mekândan!

Her güzellik ondandır, her cazibe ondan zıll
Odur hoşa gideni, taksim eden âleme.
Ondan başka güzele, gönül vermek olur zül
Bu yanlışı yapanın, düşer gönlü eleme.

Renklerin her boyutu, ondan alır rengini
Bin bir türlü çiçeğin, tebessümü ondandır.
Bulamazsın cihanda, şu Leyla’mın dengini
Gayrilere sırt dönmem, bilin dostlar bundandır!

Tüm aynalar sadece, ona ma’kes olurlar
Her miratta yansıyan, cemalinin bir cüz'ü!
Tüm güzeller yanında, gayet sönük kalırlar
Cem olsa güzellikler, kalır yanında cüz'i.

Ona olan şu sevdam, aşktan daha azimdir
Gönlüm evren olsaydı, zor sığardı kalbime!
Muhabbet-i meşrutam; ona sonsuz tazimdir
Taat diye resmedip, koyar melek albüme.

Gecelerde sorarım, dua, niyaz izini
Elbette ki işitir, dilimdeki figanı.
Kale tespih eyledim, merhem diye sözünü
Ruhum asla istemez, onsuz olan bir anı.

Cemaline olamaz, güneş bile nazire
Yıldızlarla, aylarla, abes olur kıyası.
Yani onda güzellik, Nadirden de nadire!
O, cemale hasretten, kurar gönlüm şu yası.

Onsuz hazlar azaptır, hüşyar olan kalplere
Cennet, huri bahane, gözler ona müştaktır!
O sevdayla geçiyor, her şeyinden bak ere!
Budur işte ak sevda, bunun adı hak aşktır.

O, sultanı ağırlar, kalp sarayım sadece!
Başkasına yer açmam, olmayınca izini.
Onu etsin terennüm, dilimdeki son hece!
Lütfederse görürüm, sonsuzlukta yüzünü.

Cihat ŞAHİN
09.08.2010-İZMİR