Benim Kutsalım Şiiri - Mehmet Sani Özel

Zaman çukuruna düşerim.,
Tevarihi tazelerken usumda
Gerçeği tüketenlerin son ümidi, Anka kuşunda
Zar edenler zordan inim inim, ateş çemberinde
Ben “Subbûhun kuddûs.,” derim, derimde.,
Karanlık sularda hamiyet, dipte derinde
İnsanlığı kurtaracak imkan, mülk
Mutlu azınlığın ellerinde..,

Velev ki, nakıs imanıma dönüp de geriye
Şüpheyle bakar, kusur ararım ezcümle huşumda
Nasıl ki emre itaat var haybeye sıkılan kör kurşunda
Zulüm kıraat edilir olur, mucidin her yeni buluşunda
Kantarın topuzu, emanet edildiğinde bir serseriye
Soyunu kesmeye yemin etmiş, nesiller türer
Tagut’ların emrinde, lav püskürterek
Ölüm kusar nefeslerinde..,

Kim diyebilir?
Benim kutsalım, medeniyetim, ruhaniye tim
Namusum, şerefim, izzetim güvende, emin yerde
İntizar ederken hakkına rücu edilen öksüz pejmürde
İbadet et, taat et, Müslüman hacca git, zekat ver, ver de.,
Fani olmasın hak ettiğin cennet! Hani konu komşu nerde?
“Niyet amelden üstündür,” düsturu bize bizim cibilliyetin
İnsancıklar(!) insanı taklit eder ol, abus seslerinde..,
...

19.01.2008