Benim Küçük Kızım Bahar Varol

BENİM KÜÇÜK KIZIM BAHAR VAROL

Bir bahar akşamıydı doğduğunda
Evimizi şenlendirdin biricik varlığınla
Ninniler söyledik derken sabah altı da
İsmini koyduk on sekiz Nisan’da
Mayıs’ı sorma, çenen açıldı bu ay da

Kızımız büyüyor bak annesi derken
Üzümlü deresinde resmini çektim bebekken
Çorapların ıslanırken o gün balıklı dereden
Üstünde yeşil tulum vardı kadifeden
Küçük kızım benim hep usluydu uyurken

Koşmaya başladın bir gün yürümek dururken
Ilık havalarda bile üstünü örterdi annen
Zili ise ben çalardım, sen kapıda beklerdin
Islak ve çikolatalı ellerini uzatıp “pappa” der
Melek gibi yüzünle ardından gülümserdin

Bir gün geldi hasret günleri geldi çattı
Ağlamadım ama yanaklarımda ıslaklık vardı
Hasretlik bana göre birazcık da olsa ağırdı
Allah acınızı göstermesin diye dua ediyoruz
Resimlerine bakmıyorum, biz seni bekliyoruz

Varol ailesinin en tatlı tek şeker kızı
Annesinin babasının en güzel yıldızı
Rıdvan ve Gılman meleklerinin kopyası
On sekiz bitti on dokuza girdi derken
Leyleklerin getirdiği kızın büyüdü babası
28..10.2011