Benim Köyümde Şiiri - Ramadan Çalışkan

" "
Elektirik yoktu, benim köyümde
Gaz lambası lüx'tü, kandil'in yanında
Ay ışığımız vardı bizim,
Yıldızlar aydınlatırdı, köyümün taş sokaklarını
Bakkal, manav, bilmezdik.
Ekmeği evde pişirir, meyveyi dalından yerdik
Katığımız, olmazsa olmazımız, tarhana çorbamız
Üstüne kuru fasülyemiz, baş tacımız.

Akşam karanlık çökünce yatar
Sabah güneşiyle kalkardık
Çapalar elde, erken giderdik tarlalara
Güneş tepeye vurmadan,

Sabah; Çiğ düşmüş otların üstüne
Duman duman her taraf
Menekşe kokuları yayılıyor etrafa
Bülbüller şarkılarına erken başlamakta
Benim Köyümde...

Güz gülleri açar, erguvanlar başka kokar
Cırcır böceği tuturmuş, yine aynı şarkıyı çalar
Eylülde yaprak dökümü başlar
Gider yemyeliş güzellikler
Sarı sarı yapraklar yerleri örter.

Kış gelir çile başlar
Sert geçer köyümün kışları
Kar kapatır kapıları
Hayvanlar mahsur kalır ahırlarında
Sıkıntılar başlar,
Samanlar yazdan hazırlanmazsa.

Sevinçli anlarımızda olur o kış günlerinde
Bir kuzunun dünyaya gelişi
Unutturur çekilen tüm çileyi
Hele bir'de meleyişi
Sanırsın yürekten ana baba deyişi
İşte hayat böyledir. Benim Köyümde...

Makedonyalı Şair_Ramazan Çalışkan...
13.08.2014: