Benim Köyüm Şiiri - Hacı Gürbüz 2

Benim Köyüm ³¹

Kurulmuş yüce dağların başına
Yaz gelince çekilir yaylasına
Doyum olmaz havasına suyuna
Önderi yok ne yazık ki vah köyüm

Muhtarı var çıkmaz kapı dışına
Yaz gelince heyet gider işine
Bekçi de madımakcı toplar peşine
İneği danası çobansız köyüm

Çağıldar suyunu akıtır boşa
Meyve fidan bilmez meşeden başka
Pazardan alır elmayı on beşe
Yine bu uykudan uyanmaz köyüm

Kış gelince başlar kağıt servisi
Aile kaç kişiyse oynar hepsi
Kırıktır tuğlası akar yapısı
Yuvasına önem vermeyen köyüm

Sıra sıra çeşmeleri hiç akmaz
Köy yolu bozuktur kimseler bakmaz
Kış gelince köye araba çıkmaz
Tabipsiz doktorsuz çaresiz köyüm

Güz gelince herkes gider gurbete
Dönerler kasımı beş on gün geçe
Bağ bahçe tarlayı sayarlar hiçe
Elin işine alışmış vak köyüm

Doldurur ahıra malı davarı
Güz gelince çöker dağın dumanı
Koyuna keçiye verir samanı
Üzerine yemi yoktur vah köyüm

Her gün de içer rakıyı şarabı
Tükenir yeygisi kış henüz yarı
Gürbüz' kalkacak mı bu dağın karı
Sırtındaki yükü bıraksın köyüm