Benim Köyüm Şiiri - Muzaffer Şanver

Yıllar sonra gittim köyümü gezdim,
Açık kapıları kapalı gördüm.
Birçok hatıramı maziye yazdım,
Akan çeşmeleri tıkalı gördüm.

İlçesi Osmancık Başpınar belde,
Renk koku kalmamış kırmızı gülde,
Hasret türküleri söylenir dilde,
Ağarmış bıyıkla sakalı gördüm.

Köy içinde gezdim değişmiş mescit,
Şimdi her şey fişli istemez kibrit,
Bağlarında üzüm pekmezlik dimrit,
Bekçinin bir eli sopalı gördüm.

Dalda ne biterse o düşer yere,
Çam meşe karışık Tupluk’un Dere,
Karaca maşallah beş yüz bin kere,
Ne kurdu gördüm ne çakalı gördüm.

Binmiş eşeğine helke kolunda,
Şikâyeti yoktur kendi halında,
Gün doğmadan kalkmış yayla yolunda,
Eşeğinin yanı sıpalı gördüm.

Köyler boşalmış da şehirler dolmuş,
Gurbet dedikleri upuzun yolmuş,
Torunum doğmuş da kocaman olmuş,
Saçları taralı tokalı gördüm.

Gördüğümün hepsi değildir bunlar,
Basret Dede türbe ulu bir çınar,
Akkuş Gölleri’nde yosunlu sular,
Bağlarını iki yakalı gördüm.

Kara pekmez kara üzümden çıkar,
Üzümler çiğnenir şırası* akar,
Güz kütükleri ile küreyi* yakar,
Pekmez savuranı cakalı gördüm.

Kebabına sözüm yoktur inanın,
Gürsu’yun suyundan içinde kanın,
Yaylada şenliği düş gördüm sanın,
Başpınar’a gözüm bakalı gördüm.

Muzafferî köyde neler oluyor?
Şerli de olsa düş, hayra yoruyor,
Herkesin derdiyse gizli kaynıyor,
Tenceresi tası kapalı gördüm.

16.06.2011

Şıra: Üzüm suyu
Küre: Pekmez yapılan ocaklık
Helke: Bakır su kabı