Benim Köyüm Şiiri - Şaban Yıldırım Taşkent

Deresi yaylası topak taşı alma gaccığı
Kuşak yüzü gürleviği demirci oluğu merası
Akca gayası tozlucası gandağı bağları
Güzeldi köyümün özü sözü güzeldi

Güzeldi gıncırlak körebe yesir güzeldi
Daha sayamadığım nice oyunlar güzeldi
Ve çıkarsız dostluklar arkadaşlıklar güzeldi
Güzeldi köyümün kışı baharı yazı güzü güzeldi

Zordu belki idareyle gaz lambasıyla ders çalışmak
Zordu gece yarıları kuzyakada bükte havar sulamak
Sırtıma kardeşlerimi alıp çıraışığıyla anamı beklemek
Güzeldi yinede ümütle heyecanla yol beklemek

Zordu belki yazıda merada salmansekide oğlak gütmek
Zordu dağlardan göğelek bulmak geven toplayıp ütmek
Azığımda bir avuç kuru üzüm az kuru keş ve yufka ekmek
Kısaca köyümün temiz havası soğuk suyu güzeldi

Belki o an farkında değildik köyümün güzelliklerinin
İnsan büyüdükçe ve özleyip hatıraları canlanınca
Hani ruhunun derinliğindenbir aaaah çekinçe anlıyor
Güzeldi köyümün özlemi anıları güzeldi

Yaz gelince yaylalara göçerdik güle oynaya
Ne yorgunluk olurdu ne sitres ne dert
Oyunlar oynardık kadın erkek çocuk yaşlı ve genç
Güzeldi köyümün muhabbeti güzeldi.