Benim Köyüm Şiiri - Hacı Gürbüz

Kurulmuştur dağlar başına
Yaz gelince çekilir yaylasına
Doyum olmaz havasına suyuna
Önderi yok ne yazık vah köyüm

Muhtarı var çıkmaz kapı dışına
Yaz gelince hiyet gider işine
Bekçide madımakcı toplar peşine
İneği danası çobansız köyüm

Çağıldayan suyunu akıtır boşa
Meyve fidan bilmez meşeden başka
Pazardan alır elmayı on beşe
Yine bu uykudan uyanmaz köyüm

Kış gelince başlar kağıt servisi
Aile kaç kişiyse oynar hepisi
Kırık tuhlası akar yapısı
Yuvasına önem vermeyen köyüm

Sıra sıra çeşmeleri hiç akmaz
Köy yolu bozuktur kimseler bakmaz
Kış gelince köye araba çıkmaz
Tabipsiz doktorsuz çaresiz köyüm

Güz gelince herkes gider gurbete
Dönerler kasımı beş on gün geçe
Bağ bahçe tarlayı sayarlar hiçe
El işine alışmış vak köyüm

Doldurur ahıra malı davarı
Güz gelince çöker dağın dumanı
Koyuna keçiye verir samanı
Üzerine yemi yoktur vah köyüm

Her gün içer rakıyı şarabı
Tükenir yeygisi kış henüz yarı
Bekleki kalkacak bu dağın karı
Sırtındaki yükü bıraksın köyüm