Benim Köyüm Şiiri - Rahim Recep Akdora

Quickpost this image to Myspace, Digg, Facebook, and others!

Benim köyüm Rodoplar’da minnacık bir köy
Küçüklerin büyüklerini büyük bildikleri
Küfrü, hırsızı, ursuzu olmayan bir köy.
Neşe, coşkuyla doludur düğünleri, bayramları
Oyunların türlüsünü oynarlar köylülerim
Sadece gözleriyle konuşurlar
Delikanlılarım, güzellerim.

Bırakın beni
Susun artık!
Yeter aleyhinde konuştuğunuz köylerimizin.
Senin şehrin, senin kentin bir başkaymış
Sinema, tiyatroları varmış
Operan bile olsa
Bana ne? ! ésen gömdünse kafanı kadehine
Düşüncen boğuluyorsa içkinin yitiriciliğine
Övündüklerin bir dua kalır ancak mezarının başında

Benim köyüm Rodoplar’da küçümencik bir cennet!
Ağaçlar var her bahar yemyeşil
Bahçeleri var renk cümbüşü
Nimet taşıyor her köşesinden
Keçileri var, koyunları var, inekleri var
Her an taze süt sofranda
Tavukların gıdaklaması kesilmez gün boyu
Sahi siz çelik-çomak oyunu bilir misiniz? !
Asarcık oynadığın var mı hiç
Kazanıp kaybedenlerin sırtına bindiğin
Kaybedip kazananları sırtında taşıdığın oldu mu?
Kazananlar top atarlar, temel taşı dikerler
Kaybedenleri havana koyup tütün diye kıyarlar
Sonra hep beraber oturup bozuk sesleriyle
Aşk şarkıları,gurbet, kahramanlık şarkıları okurlar
En içten, yürekten
Temiz kaynaktan gelir hepsi.
Bunları bilmiyorsunuz değil mi?
Renktir bunlar şehirli kardeşlerim, renk
Köylü yaşamının renkleri
Köylümün zevkleridir.

Benim köyüm küçümencik bir cennet
Benim köyüm büyük yürekli bir köydür.
Su, dediler
Kadın. Erkek,
Kazma, kürek ellerinde
Yol, dediler
Çocuklar bile koştular gönüllü emek vermeye
Camimizin yandığı geceyi bir görecektiniz
Eşekler bile su taşımaya koştular
Nerede sizde o duygu?

Mağazası, meyhanesi
Otobüsleri vardır
Şehirlere mekik koşan
Sütünü ineğinden
Yumurtasını tavuğundan
Sebzesini bahçesinden alır köylüm benim
Yürekleri kızlarımızın al yanakları gibi temizdir
Sofraları yürekleri gibi zengin.

Gel beraber gidelim köyüme
Bir sofra kuralım bizim evin ardında
Gölgesine koca cevizin
Sana bir domates böldüm ortasından
Birer de biber koparırız kökünden
Suratı ışıltılı birer biber
Unutursun şehirli olduğunu da
Atarsın sofradan bıçağını, çatalını
Birer kadeh boşaltana değen
Dayanır anamın kaynattığı bahar kokan yumurtalar
Kendiliğinden bir şarkı gelir yükselir
“Gözümde tüter Emine’min al yanakları! ”
sal sesini, dostum, sal sesini, korkma
burada
Türkçe şarkı söylemek yasaktır diyecek garsonlar yoktur
Şişenin yenisini çıkarır kuyudan kara Hasan’ım benim
Mezesi piliç ciğeri
Bir kadeh daha, bir şarkı daha derken
Kehribar gibi piliçler gelip oturur soframıza
Sürahide buz gibi ayran

Gelin beraber gidelim köyüme
Ben yirmi senelik madenciyim.
Çok ıslanmış, çok kurumuş bir madenci.
Çocukluğum gelince aklıma
Aklıma hoş sohbetler gelince
Hemen koşarım köyüme! ..

1983 Darıdere