Sen demedin mi,
Köylüm benim diye.
Ben de demedim mi,
Seni soysuz şehirli diye.
Gel hey şehirlim,
Soyumuzu seceremizi bilelim.
Gel seninle şöyle bir gezelim,
Önce Kars'a gidelim,
Oradan Ankara'ya geçelim.
Yetmedi diyelim,
Yedi diyara daha gidelim.
Her diyardan bir kök verelim
Yedi kökten bir şehirli ekelim.
Sonra da diyelim ki,
Biz köyde mi yettik
Yoksa şehirde mi yettik
Kökümüzü yedi diyara ektik de
Şimdi biz
Köyden mi geldik
Yoksa
Şehirden mi geldik.
Kayıt Tarihi : 4.1.2009 15:43:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Bastığın yerleri 'toprak! ' diyerek geçme tanı: Düşün altındaki binlerce kefensiz yatanı. Sen şehit oğlusun, incitme, yazıktır atanı: Verme dünyaları alsan da bu cennet vatanı.
![Türkan Yakın](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/01/04/benim-koylum-2.jpg)
tam puan
TÜM YORUMLAR (3)