Çoktandır görünmüyordun
nerelerdeydin söyle
En nihayet dün gece yine girdin düşüme
Beyaz geceliğinle...
Hiç hatırlayamadım
Senin beyaz geceliğin var mııydı anne?
Sanırım Tanrı orada
Beyaz giydiriyor hep meleklerine...
Ayakların çıplaktı
Saçların gül kurusu bir ipek yumağı gibi
Dökülmüştü beline
Kestane rengi gözlerin
Kızıla boyadı düşümü kapkaranlık gecede...
Ah anne...
Evime girmeliydin sen düşüme gireceğine
Kurulmalıydın şöyle baş köşelere
Yemek pişirmeliydim sana kendi ellerimle
Gümüş tepsilerde çay sunmalıydım
Sohbet etmeliydik ordan burdan
Sırlarımı anlatmalıydım,
Sen dinlemeliydin
Dertleşmeliydik işte böyle kadın kadına...
Eve gideceğim diye tutturmalıydın sonra
Bırakmamalıydım;
Kalmalıydın yatıya
Bir kaçamak yapmalıydık küçücük;
Yatmalıydık yan yana
Tamam anne hemen kızma
Sen bıktın dinlemekten
Ben yıllardır usanmadım ettiğim sitemlerden
Ama biliyorsun ki hepsi,
Seni çok özlediğimden
Hadi şimdi gülümse
Dargın olarak gitme
Ve lütfen söz ver
Boyamak için kızıla kızının düşlerini
beyaz geceliğinle yine geleceğine
Kayıt Tarihi : 19.9.2005 00:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
okurken yüreğimden süzülen damlalar acıttı canımı...sevgilerim sizinle ve tüm annelerle olsun...
tampuan..tşk.ler..
TÜM YORUMLAR (2)