Benim Kentimin Kızları(*)

Gözleriniz,
Bakışlarınız değişmiş.
Zift karası saçlarınızı soldurmuş zaman.
Toprak kokusu tenlerinizin,
Yüzünüzün kavrukluğu değişmiş.
Saygı duyduğum;
Benim kentimin kızları değil bunlar.

Siz olamazsınız birlikte soluduğumuz.
Akan suları, engin denizleri, doğayı;
Karlı dağları, susuz çölleri.
Ve bu koskoca dünyayı.
Siz olamazsınız...
Onlarla paylaşmıştık karlı gecelerimde.
Bir parça ekmeğimi, bir baş soğanımı.
Bir battaniyede, sarılıp ısınmıştık.
Kucaklamıştık uykusuz sabahları.
Bir tastan birlikte su içmiştik.

Siz olamazsınız...
Anlatmayın bana boşa mazinizi.
Onlar ölse de evrenimde,
Bilin ki;
Sonsuz dek yaşıyacaklar yüreğimde.
Uzatmayın hoyrat ellerinizi uzatmayın.
Alamazsınız.

*(Kelebek Gazetesi/Ü.Yaşar Oğuzcan'ın Seçtiği/Sizin Şiirleriniz/24.05.1981)
*(Gurbet Eli/Günce Yayınları/Aralık 2022/102 sayfa)