Birer birer belirdiler
karanlıkta: birkaç arkadaş, ve
tarihi isimler taşıyan
birkaç kişi. Nasıl da geç başladılar ışımaya!
fakat sönüp gitmeden somutlaşarak
dururlar kusursuzca, bütün
geçmiş sarmalamaktadır onları
bir keşmekeşin cübbesi misali. Bence,
her bir sıcak ıspazmozda harcadıkları
o müsrif gücü yenilemek için,
sadece bunun için yaşayan adamlardı onlar.
Aklıma düştüler, şimdi uzaktalar.
Doğrudur, onların henüz rahatta olmadıkları,
fakat şimdi gerçekte ayrıdırlar,
ayıklanmışlardır başarısızlıklardan,
bir yörüngeye kapanmışlar
ve dönerler ilgisiz
katı bir güçle, yıldızlar misali.
Thom Gunn (1929-2004, İngiltere)
Çeviren: İsmail Haydar Aksoy
Kayıt Tarihi : 18.2.2009 11:14:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
My Sad Captains by Thom Gunn One by one they appear in the darkness: a few friends, and a few with historical names. How late they start to shine! but before they fade they stand perfectly embodied, all the past lapping them like a cloak of chaos. They were men who, I thought, lived only to renew the wasteful force they spent with each hot convulsion. They remind me, distant now. True, they are not at rest yet, but now they are indeed apart, winnowed from failures, they withdraw to an orbit and turn with disinterested hard energy, like the stars.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!