Benim Kavgam Şiiri - Altan İlhan Arslan

Yine,
akşamı doldurmuş bir hüzün
hava bozmuş sensizliğe.
Yok işte! Yok, yok yüzün!
Bu talihsiz, bu cehennem,
bütün meçhulleri koynunda, virane ettiğin
kalbimde.
Ne gümüş yüzüne ayın
Ne, geceyi tutan
Kurşun gibi atılan rüzgârına nefesin
yüzü yok kalbimin yeniden alışmaya.
Ağır bir tokat gibi bütün gecesi
dayak yiyen direncim sürgünde
gözlerimden çalınan çocukluğum
bir ömrün kitabı, kalbim ateşte.

Uzaklarda başka bir kaderin
günü mahşer
yüzüne insanlığı okunsun!
Derin bir çatırtı, bir dehşeti alamet
bir farika, sırf sevdiği için
kalbi için; bütün melanet
dökülsün! Çöksün gök üstüne.
bitsin bu kavga
çürüsün kabuğunda insan
yakılmış bütün kitapları, bilindik bütün değerler
Aslı gibi, Kerem gibi ve Mecnun
Onlar gibi fosil olmuş
ve benim kavgam sensizlik.

Yakut gibi derin ve zemheri bir karanlık
ve gözü üstüme çökmüş
hayal kırıklığı, utancım!
Ömrüme saydığım bütün günahları
kalbimden sıyırdığım imi, kendimi
döküyorum bu gece, affındayım.
Kalbimden mesul ve göze değen ışığa
ve aldığım bu güne kadar
bütün ruhuma işleyen seslerden!
Gınaya uzanmış yakınmalar
gölgelere kalmış gerçekliğim
yüreğim, bilincim huzurda.
Tükenişim saatleri bitirmiş, gecikmiş
bir haykırıdan daha çok, bir duadan
ben ön yargıları kırıyorum
sana geldim çırıl çıplak bütün veballeri üzerinde
sadece aşkı ayrı tutuyorum.
Affet lütfen, Rabbim beni.

Ağır bir tokat gibi bütün gecesi
dayak yiyen direncim sürgünde
gözlerimden çalınan çocukluğum
bir ömrün kitabı, kalbim ateşte.
Ben böyle yenildim, böyle ezildim
böyle vicdanı sürgün kendimi koydum aralara
ve ben
Aslı gibi, Kerem gibi ve Mecnun
onlar gibi fosil olmuş bir aşk için
öfkeyi çektim üstüme ve belki de kovuldum
İndinden, kavlinden!
Bu fırtına, bu derin tufan, bu köhnelik bana
yalnız sevdiğim için, aşk için;
razıydım bütün günahlara
ve benim kavgam sensizlik.
Benim kavgam aşk ve kimsesizlik
Sevdiğim için bir kadını.