Benim karşıma Şiiri - Altan Güneş

hep onun yüzünden düştüm yollara
muhtaç oldum acımasız kullara
genç yaşımda yenik düştüm yıllara
muhanetler çıktı benim karşıma.

öyle böyle beni kötü kandırdı
şöyle böyle dedi tam inandırdı
beni hayatımdan candan bıktırdı
hayırsızlar çıktı benim karşıma.

sinsi sinsi geldi benim yanıma
kastı var sanki gavurun canıma
meslek öğreteyim deyip kanıma
zehiriyle girdi arsızın biri.

geçti eline fırsat kaçarmı hiç
hileyle dümenle saldırdı bak piç
vukaatlar mukaatlar aldırdı bak piç
askerdede çıktı benim karşıma.

her dümene göre yolunu bulur
hele bir dinle bak bal kaymak olur
atar tutar daha sonra kıvırır
hep dansözler çıktı benim karşıma.

yazık oldu düştüm yine diller
rezil oldum elaleme ellere
nam salmıştım bir zamanlar köylere
lafazanlar çıktı benim karşıma.

senden yemeyi sever doymaz gözü
ağzı laf yapar güvenilmez sözü
utanmaz arlanmaz kızarmaz yüzü
utanmazlar çıktı benim karşıma.

çıkarı var ise senden ayrılmaz
yanına yaklaşır hiç uzaklaşmaz
bunlar ne utanır nede arlanmaz
arlanmazlar çıktı benim karşıma.

heleki muhtaçsan birde onlara
emerler kanını hep kana kana
acımazlar hiç bir zaman insana
hep zalimler çıktı benim karşıma..

gücenme alahım kırgınım sana
hiç adalet vermemişsin dünyaya
zalimine hep var yok mazlumuna
hep zalimler çıktı benim karşıma.

susbe altan açtın yine yaramı
çakallara yedirdim ben lokmamı
veletlere verdim yine sıramı
hep çakallar çıktı benim karşıma.