Benim Kardeşim Şiiri - Ömer Ünal

Benim hiç kardeşim olmadı yardımına koşacağım
Bana abi diyecek.
Tozlu yollarda koşup,
üstü başı çamur içinde eve boynu bükük dönen kardeşim.
Televizyon yüzünden kavga edip gönlünü alacağım.
Elinden tutup horozlu şekercinin peşinden koşacağım
Mahalle maçında korumam altına alacağım.
Misketlerimi, uçurtmamı çalıp darmadağın geri getirip benden azar işitecek…
Hastalandığı zaman başucunda dört döneceğim,
ödevlerinde yardımcı olup büyük adam olmasını hayal edeceğim.
Okulu bitirdiği gün alnından öpüp’ helal olsun sana koçum’diyeceğim kardeşim.
Hele davullu zurnalı kınalı elleriyle omuzlarımda vatan görevine göndereceğim.
Asker dönüşü adam gibi adam olup oturup iki lafın belini kırıp
çocukluğumuzu yad edeceğim.
Bazen gülüp bazen hüzünleneceğim kardeşim.

Benim hiç kardeşim olmadı aşklarını dinleyip,
ona dert ortağı olacağım.
Hani sonra evlendirip dünya evine sokacağım.
Düğününde doya doya oynayıp,
gelin arabasını sürüp, en kral lokantada düğün yemeği yedireceğim.

Benim hiç kardeşim olmadı.
Benim kardeşim.