Benim Karanlık Şiiri - Ahmet Yusuf Taşcı 2

Korkular etrafımı, paslı bir pranga gibi sarsa da,
Yüreğim de izin vermem asla satılığa da kiralığa da,
Bu beden son çırpınışlarında olsa da,
Engin bir deniz olmaktan vazgeçmem asla...

Ne izin isterim, Azrail'den ölmek için,
Ne de gizli şarabımdan sunarım komşularıma,
Zihnimin anahtarı olsa da benimle birlikte mezarım da,
Korku dolu bir zindan da olsam da...

Bir iğne misali , girer zehir vücuduma,
Ne paslı yürekler tuttum , ne insanlar kiraladım kazığa,
En acı gözlere takılan kanca,
İsmim oldu gecelerim de çığlıkları ancaa...