Bir sevdanın yağmurunda, ben hep ıslandım durdum,
Onlar hep güneş oldu, ben karım, eriyen benim.
Bu yalan dolu âlemde, onca sevenler gördüm,
Benim kalpte ki sevgim, üç günlük, beş günlük değil,
Hasret rüzgârları şu kalbime, estikçe esti,
İlkbaharda açan çiçek, yaz bana göre değil.
Boş ver mezar taşımı, vur kazmayı ey mezarcı,
Mezara ben gireceğim, aşkın heykeli değil.
Öldüğüm de üzülmesin, sevinsin tüm dostlarım,
İki bayram geldi bana, gelen Azrail değil.
Kavuşacağım Peygamberime birde Allah’a,
Çok yandım dünyada, cehennem bana göre değil.
Kul Zeki söyler sözü de Allah verir kararı,
Hâkim sadece O, hükmeden O, aciz kul değil.
Dünyada ağaç oldum, ben insana meyve verdim,
İnsanlar beni taşladılar, kör şeytanı değil.
OZAN ŞAİR: ZEKİ GÜNAY
20.03.2019
Kayıt Tarihi : 18.5.2020 22:25:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şiirinizi zevkle okudum.
Teşekkür Ederim Derviş Bey
TÜM YORUMLAR (1)