Benim kalbim....Yalnızlığın denizi

Bir boşluktur aslında..görünmeyen...
Sislidir.......yağmurludur.....yalnızdır....
ve hep savaş vardır...Bitmeyen...
Ben olduğum sürece...

Düşünceler hep çatışır birbirleriyle..
....Zaman yoktur...
Söylediğin her söz, zamanı anımsatır..

Kaybolmuş bir çocuğa benzer..
Yaralı bir ağaca......Doğmayan bir güneşe...
Hasretini hep bildiğin düşünceye..
İçini çektiğin temiz havaya..
Yırtıcı rüzgara......

Ama içinde hep yara vardır...
Hislerini hapis duvarına çarptığın..
Söylediğin sözlerin........Bitmeyen uğultunun
........Hiç bastıramadığın.......

Sonsuzdur....İmkansızdır...
Görmek istediğin sürece vardır..
Belki de aslında yoktur..

Endişedir yüreği saran..
Yoksuldur..anlam vermez...
Sahtedir bakışları hiç bulamadığın...

Üşütür insanı aniden
Pişmandır düşündüğünden..

Alacakaranlıktır yıldızların görünmediği..
Umuttur göz yaşlarını serptiği..

Yeni bir başlangıç için arkada bıraktıkların..
Hayallerinde kalanlar...

Yok olmuşluğun içinde..
Yalnızlığın denizidir tümüyle...
İnsanı derinlere iten...

Çıkamadığın bir sokak...
Savrulmuş çiçek. ve..
....Tamamen soyut bir dünya...
.....İşte benim kalbim.......