Benim kalbim ormanında aslandı,
Kükreyişlerinden bir figan kaldı.
Dolu değdi, yağmur yağdı ıslandı,
Ağlatan gitti de ağlayan kaldı.
Benim kalbim söz dinlemez aygırdı;
Şahlandı, kişnedi, tozlar kaldırdı.
Kısrağına zaman kurdu saldırdı;
Ne arzu, ne heves, ne derman kaldı.
Benim kalbim bulutlarda şahindi,
Gökyüzünde mağrur mağrur gezindi,
Bir kanarya için yerlere indi;
O günden biraz yaş, biraz kan kaldı.
Benim kalbim kelebekti baharda,
Bahar neş’esiyle biraz hovarda,
Sevda yükü bindi ipek kanada,
Bu masaldan bir aşk, bin hicran kaldı.
Benim kalbim aşk yüzünden tutsaktı,
İçimde sönmeyen bir ateş yaktı,
Sevdası olanın yanması haktı,
Bu yangından ne kül, ne duman kaldı.
Benim kalbim çiçeklerden narindir,
Ulaşmak zor denizlerden derindir...
Mutluluk ararsan bir kalb sevindir,
Kalbim iyilere hep hayran kaldı.
Benim kalbim saat gibi kurmadan,
Bir ömürdür çalışıyor durmadan,
Kırılsa da bir tek kalbi kırmadan
Dursun da desinler ondan şan kaldı.
Kayıt Tarihi : 28.8.2006 23:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir gün bir doktor dostumuz ünlü bir siyasetçinin kalbim isimli bir şiiri olduğunu ve çok beğendiğini söyledi.Gerçekten kalbime neden bir tanecik olsun şiir yazmamıştım.Bunun üzerine birbirinden bağımsız hece, aruz ve serbest vezinde ama temaları ayrı üç şiir yazdım.Bu serbest olanı
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!