Benim Kadar Sevseydin Şiiri - Aysel Çakar

Her gecenin bir sabahı var dediler.
Bekledim o, sabah gelsin diye.
Her hasretin bir sonu var dediler,
Bekledim.O,hasret dinsin! diye.

Diner mi bu hasretin?
Biter mi bu yollar?
Geleceğin gün gelir mi?
Hayatıma ışık verir mi?

Sen beni; benim kadar sevseydin;
Şu kalbimi param parça edip atar mıydın?
Gözlerimi yollarda koyup da,
Geceleri uykusuz bırakır mıydın?

Sen beni; benim kadar sevseydin;
Hasretin narına yakar mıydın?
Aramıza bu zalim yolları koyup da,
Beni, bu candan,bıktırır mıydın?

Sen beni; benim kadar sevseydin;
Yaşarken öldürmezdin.
Gözlerime bir perde çekip,
Dünyamı karanlık etmezdin.

Sen beni; benim kadar sevemedin.
Aşkımı,önüne serdim de göremedin,
Ateş oldum,yandım.Mum oldum,eridim.
Dalga oldum çağladım,Sevgimi haykırdım.
Bir dönüp de bakmadın,beni hiçe saydın.

Güneşi,bekliyorum belki birgün doğar diye;
İçimde yaktığın ateşin,
Belki bir gün söner diye...