Benim kadar sevme sen Şiiri - Can Çalışkan

Benim kadar sevme sen, dayanamazsın.
Her sancılı gecede boğazına bir yumruk çöreklenir, nefes alamazsınız.
Hıçkırıkların duyulur iki ev öteden, başın dik sokağa çıkamazsın.
Öksüz kalan hayallerine babalık yapamazsın.
Benim kadar sevme sen, kaldıramazsın.

Bir şarkının nakaratında dolanır ağzına ismi, sus pus kesilirsin.
Bir şiirin içinde geçer ismi, dizelerine diş bilenirsin.
Özlemek özlenmemekten daha ağır basar, yüreksizliğini kabullenirsin.
Benim kadar sevme sen, kendini kaybedersin.

Can bildiklerine sarılırsın, yerini tutmaz.
“Dünyada bir o mu kaldı” der kendini avutursun, boşluğu dolmaz.
Gülüşünü, kokusunu, susuşunu bile ararsın, kimsede bulunmaz.
Avuç içlerinden kayan gözyaşların bile tesellin olmaz.
Benim kadar sevme sen, herkes unutulmaz.

En ufak zorlukta kaçan ayakların kitlenir, kala kalırsın.
Her tuttuğun elde sıcaklığını ararsın, dona kalırsın.
Yüzüne çarpılan her kapıda nezaketini hatırlar, baka kalırsın.
Benim kadar sevme sen, yalnız kalırsın.

Ecel terleri döker yine de ölemezsin.
Gururun el vermez geriye dönemezsin.
Ondan başkasını da sevemezsin.
Benim kadar sevme sen, kendini affedemezsin...

Hiç bir harita aramızdaki mesafeyi gösteremiyor.

Can Çalışkan
Kayıt Tarihi : 21.10.2019 22:13:00