Kadınım ben
Ama önce insanım
Ne eteğim eksik
Ne aklım kısa
Zayıf olan
Belki narin bedenim
Kıstasınız yürek olsa
Bilirdiniz kuvvet benim
Ne yükler taşır
Bu küçük omuzlar
Üzerime yapışmış
Sayısız surette kimliğim
Çok zaman aslını yitirdiğim.
Başka hayatlar yaşamaktan
Yorulup,kendi hayatımı
Yok farz ettiğim bir dünyada
Ben insanım...
Kimsede tapum yok
Kimsenin de olmasın bende
Ne menkulüm ne gayrimenkul
Namusum kulaklarım arasında
Bekçiye ihtiyacım yok
Sevilmeye muhtaç değilim
Ama yürekten sevene
İtirazım yok
Sevmeyi de bilirim
Hak edene nazım niyazım yok
Bırakın insanlığımı bileyim
Kendim yaşayıp
Kendim öleyim
Kayıt Tarihi : 8.3.2015 23:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
çok güzel olmuş
başarılı çalışmalarınız
kendine has öz güveniyle
bütün okuyucusuna
kendini hatırlatacak nitelikde
güzel bir paylaşım
kutlarım yürekten.yüreğini
Harikaydı Aylin' ciğim. Nice mutlu yarınlara... Sevgimle...
TÜM YORUMLAR (3)