Uçuyorum yine yükseklerden,
Ve bakıyorum içinde ne mutluluklar,
Ne hüzünler taşıyan bu tarihi şehre,
Ve hüzünleniyorum,
Bu şehirde yaşayamadığıma,
Sadece denizini kullandığıma.
Keşke diyorum,
Bir martı değilde insan olsaydım,
Yaşasaydım İstanbul'un içinde,
Yaşasaydım bende bu tarihi dokuda,
Sonra içime çekiyorum İstanbul'u derin derin
Ve mutlu oluyorum
Çünkü bu benim İstanbul'um
Kayıt Tarihi : 23.4.2006 14:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!